Bendeki Sen

    Bak yine batıyor güneş, elveda bile demeden. Ama olsun alışığım ben yok sayılmara. Birazdan sen geleceksin kapıma. "Sen" dediğime bakma, biliyorum sen gelmezsin. Ama benden gidemeyen bir sen var. Ona tutundum ben, ona anlatıyorum şakalarımı, canımı sıkanları. Saçlarımı okşuyor dizlerinde, akıl veriyor bana, teselli ediyor. İşte öyle bir sen gelecek, karanlık yüreğime dolmaya başlayınca. Çayı demliyorum, karşılıklı içiyoruz. Güneşin gitmesi anlamsızlaşıyor, güneşim oluyorsun çünki.
Sonra gecenin en zifiri karanlığında kapım çalar yine, yanlızlık gelir, yarım kalmış duygular gelir, hasret gelir, keder gelir. Anlarım yine ayrılık vakti. Alıp götürecekler seni. Güneş ilk aşıklarını attığında bir bir kaybolursunuz odamdan. Silinip giden duman izi gibi. En acı ağlamaktır ya, gülerken dökülen gözyaşının kendisi gibi. Çayımın son damlasını yudumlarım, takarım maskemi. Kimse bilmez üzgün beni. Gün bitsin diye beklerim, sen gel de demli çay içelim...

 

 

İnstagram sayfamdaki bir videonun açıklamasında paylaştığım yazı. Hercai çok beğenmişti. O beğendiği içim burada da paylaşmak istedim...