Sevgiliye Mektup

 

 Kalemim ağırlaşıyor,

Zamana ve mekana sığmak nedir bilmiyor yüreğim. Belki biraz daha ağır, belki biraz daha yorgun sevdam. Uykusuz geçen gecelerin sabahına yakın birkaç kelime düşüyor yüreğime. Şarkılara konu olan seher yeli ürpertiyor içimi, ancak o zaman sana dair bir şeyler yazmaya başlıyorum. Yalnızlığıma dair...

Yalnızlık nedir bilir misin?

Seni tanıdığım günden beri yalnızlığın ne olduğunu unuttum. Sahi yalnızlık neydi? Tek başına bir odanın içerisinde hapis olmak mı? Yoksa sokaklarda bir avare edası ile tek başına dolaşmak mı? İnan bilmiyorum. Seni tanıdığım günden bu yana hep hayalin ile dost oldum, hüznümü paylaştım seninle, beraber çay içtik, beraber dolaştık sokaklarda, beraber uyuduk. Hayalin hep yanı başımdaydı. O senin gibi değil, hiçbir zaman bırakmıyor beni. Sadece bir cümle fısıldıyor kulağıma.

''Biraz daha bekle, geleceğim.''